عنوان: ورزش تکواندو

قالب بندی: WORD

تعداد صفحات: 20

این تحقیق در مورد ورزش تکواندو بوده و به طور کامل به معرفی تاریخچه ، سبک ها ، ویژگی ها ، قوانین داوری و مسابقه ای ، زمین مسابقه و دیگر ویژگی های این ورزش می پردازد. این تحقیق به دانشجویان رشته های تربیت بدنی و دیگر رشته های مرتبط پیشنهاد می گردد.

مقدمه
تکواندو یک ورزش رزمی کره‌ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش‌های رزمی در سراسر دنیا است.
فنون تکواندو از ورزش‌های سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده‌است.
اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهت‌هایی نیز با برخی سبک‌های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می‌خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک‌های رزمی موجود متمایز می‌کند.
تکواندو هنری رزمی و ورزشی است که روش دفاع از خود را به هنرجو آموزش می‌دهد و به هنرجویان یاد می‌دهد که چگونه از دستها و پاهای خود برای دفاع کردن استفاده کنند. تکواندو از سه کلمه مجزای، «ته» به معنای پریدن ضربه زدن و خرد کردن با پا. «کوان» به معنای دفاع کردن، ضربه زدن و تخریب کردن با دست. «دو»، به معنای راه و روش تشکیل شده‌است. اگر چه معنای تکواندو روشی برای مبارزه با پا و دست است ولی محتوای آموزشی و فرهنگی تکواندو بر مبنای «دو» که راه و روش زندگیست بنیانگذاری شده تا جایی که محل تمرین تکواندو را «دوجانگ» یعنی محل زندگی نامگذاری کردند. اصول اخلاقی تکواندو یا همان «چونگ شین» عبارت اند از: احترام، بردباری و صبر، کنترل نفس، شرافت، روحیه سرسختی و شکست ناپذیری، انجام وظایف در مقابل پدر و مادر، اتحاد و یگانگی ملتهاست.
اطلاعات عمومی
تکواندو به معنای پریدن و شکستن سریعترین راه ممکن به وسیله دست و پا می‌باشد . از خصوصیات این ورزش سرعت ، دقت عمل ، هماهنگی در فعالیت ، انعطاف بدن ، درک و یاد گیری سریع فنون می‌باشد . تکواندو روح نظم و ترتیب را در شخص القا می‌کند و بطور کلی تکنیک دفاع از خود را به انسان می‌آموزد . در این ورزش فنون استفاده از حرکات خاص برای بکار گیری پاها و وارد نمودن ضربه‌های موثر آموخته می‌شود و لذا ممکن است ضربات سهمگین به حریف مقابل وارد نمود . بطور کلی حملات بر روی سه نقطه اصلب بدن متمرکز می‌گردد : صورت (الگول) ، تنه(مومتونگ) ، و قسمت نیم تنه یا پایین تنه (آرا) . ضربات فنی فقط در نقاط تعیین شده مجاز زده می‌شود . استفاده ازمشت با روشهای مختلفی انجام می‌شود و دفاع به وسیله تمام قسمتهای دور مچ انجام می‌گیرد . در ضربات پا از قسمتهای مختلف پاشنه و کف پا استفاده می‌شود . شکستن تخته و یا آجر از جمله آموزشهایی است که به منظور آزمایش قدرت و سرعت عمل کار آموزان به کار می‌رود . در این آموزش ، تسلط بر چرخش مفاصل در هنگام شکستن تخته و … ضروری است مسابقات تکواندو در وزنهای مختلف برگزار می‌شود و وزن کشی ورزشکاران در روز مسابقه صورت می‌گیرد . مسابقه در سه راند سه دقیقه‌ای با یک استراحت یک دقیقه‌ای بین راند‌ها انجام می‌شود . محوطه مبارزه ورزش تکواندو فضای مربع شکل با ابعاد ۸ × ۸ متر می‌باشد که در داخل یک تشک ۱۲ × ۱۲ متر قرار می‌گیرد. به این ترتیب یک محوطه به عرض ۲ متر در اطراف منطقه مبارزه به وجود می‌آید که موسوم به منطقه قرمز یا محوطه خطر می‌باشد . در صورت لزوم محوطه مسابقه را ممکن است بر روی سکویی به ارتفاع ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر مستقر نمود و برای جلوگیری از آسیب مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه را با شیب کمتر از ۳۰ درجه به کف سالن متصل نمود .
در سالن تکواندو محل استقرار تماشاچیان ممکن است در چهار سوی محوطه مسابقه در نظر گرفته شود ، اگرچه بهترین موقعیت دید در طرفین طولی محوطه بازی میسر است . فاصله تماشاچیان از محوطه بازی باید حد اقل ۴ الی ۵ متر پیش بینی شود .

فهرست مطالب

مقدمه
اطلاعات عمومی
نام
تاریخچه
تکواندو نوین
کیوروگی
پومسه
هان مادانگ
اصطلاحات
اصطلاحات کلاسی
آسیب‌های ورزش رزمی تکواندو
آموزش فرم و اهداف آن
تجهیزات مورد نیاز
زمان راندها و استراحت
انواع ضربات پا
منابع