عنوان: بررسی رابطه بین محافظه کاری حسابداری و هزینه و سرمایه

قالب بندی: WORD

تعداد صفحات: 42

این پروژه در مورد رابطه بین محافظه کاری حسابداری و هزینه و سرمایه می باشد که در 4 فصل و به صورت تحقیقی و پژوهشی تهیه و تنظیم شده ، کلیه استانداردهای مورد نیاز یک پروژه در آن رعایت شده و به صورت بسیار کامل می باشد. این پروژه به دانشجویان رشته های حسابداری ، اقتصاد ، امور مالی و دیگر رشته های مرتبط با آن پیشنهاد می گردد.

چکیده

محافظه كاری به طور سنتی با ضرب المثل«هیچ سودی شناسایی نكنید، اما همه ی زیان ها را شناسایی كنید » تعریف شده است.

در این تحقیق رابطه بین محافظه کاری در حسابداری و هزینه سرمایه مورد بررسی قرار گرفته است.

محافظه کاری بر مبنای معیار سود و زیانی عدم تقارن زمانی سود و معیار ترازنامه ای نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام مورد اندازه گیری قرار گرفته است. انتظار می رود شرکت هایی که درجه محافظه کاری بالاتری دارند ، هزینه سرمایه کمتری را تحمل کنند.

علت واکنش متفاوت هزینه سرمایه به دو معیار محافظه کاری ناشی از تفاوت در ساختار این دو معیار است. زیرا معیار عدم تقارن زمانی سود یک معیار سود و زیانی و معیار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری یک معیار ترازنامه ای است.

هدف های گزارشگری مالی و مبانی حسابداری ایجاب می كند، اطلاعاتی كه گزارشگری مالی فراهم می آورد از ویژگیهای معینی برخوردار باشد. در مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران از این ویژگی ها با عنوان خصوصیات كیفی یاد شده است. یكی از این خصوصیات محافظه كاری است كه از آن با عنوان احتیاط یاد شده است.

واژگان کلیدی: محافظه کاری ، گزارشگری مالی ، نسبت ارزش بازار به ارزش سهام ، عدم تقارن زمانی سود ، هزینه سرمایه.

مقدمه

سرمایه گذاران به عنوان اصلی ترین تأمین کنندگان منابع شرکتها متقاضی اطلاعات کامل و درست شرکت ها هستند. اطلاعات حسابداری در صورتهای مالی متجلی می گردد، سرمایه گذاران همیشه به طور ثابت و یکنواخت از اطلاعات حسابداری استفاده می کنند بدون آنکه این اطلاعات را از نظر تغییرات انجام شده در روشهای حسابداری تعدیل کنند و یا به نحوه محاسبه آن توجهی داشته باشند. حسابداري اثباتي فرض مي كند كه محافظه كاري حسابداري بواسطه الزام قابليت اثبات و تاييد بالا براي شناخت درآمد و يا قابليت اثبات و تاييد پايين براي شناخت هزينه در رابطه با قراردادهاي پاداش ميان سهامداران و مديران، به وجود آمده است.

مدیریت انگیزه دارد با به کار گیری رویه های غیر محافظه کارانه حسابداری، رشد سود شرکت را ثبات بخشد. این امر باعث افزایش انتظار سهامداران از شرکت در سنوات آتی می گردد.

در غياب محافظه كاري ممكن است مديران با شناسايي درآ مدهايي كه هنوز تحقق نيافته اند به سود مورد نظر خود دست يابند و بر اساس آن پاداش اضافه تري دريافت نمايند. به نظر مي رسد كه در صورت عدم تحقق آن درآمدها در آينده ، جبران رفتارهاي فرصت طلبانه مدير مشكل باشد و ارزش شركت نيز كاهش يابد.

در حسابداری سنتی محافظه کاری به عنوان شناسایی سریع زیان ها و شناسایی با تأخیر سودها تعریف شده است ، پیش بینی سودها به معنی شناسایی سودها پیش از وجود ادعای قانونی نسبت به درآمدهایی که موجب ایجاد آنها شده و تأییدپذیر بودن آن درآم دها است . محافظه کاری بیانگر این نیست که تمام جریان های نقدی مربوط به درآمد باید پیش از شناسایی سود برای مثال شناسایی فروش های نسیه دریافت شوند، بلکه باید این جریانهای نقدی تأییدپذیر باشند. در ادبیات تجربی این ضرب المثل به صورت «تمایل حسابداران جهت نیاز به درجه بالاتری از تایید پذیری برای شناسایی اخبار خوب به عنوان سود ، نسبت به شناسایی اخبار بد به عنوان زیان» تفسیر شده است. محافظه کاری درجه تاییدپذیری نامتقارنی را برای شناسایی سودها و زیان ها ضروری می داند. با این تفسیر می توان محافظه کاری را درجه بندی نمود. بدین معنی که هر چه تفاوت درجه تایید پذیری مورد نیاز برای سودها بیشتر از زیان ها باشد محافظه کاری نیز بیشتر خواهد بود. به این گونه تفسیر از محافظه کاری «تاییدپذیری متفاوت» گفته می شود. (کردستانی و امیر بیگی، ۱۳۸۷)

بیان مسأله

در آخرين تصميماتي كه درباره چارچوب مفهومي مشترك هيئت استانداردهاي بين المللي و آمريكا اتخاذ شده است ، محافظه كاري از ويژگي هاي كيفي اطلاعات حسابداري حذف گرديده است.

به عقيده مخالفان اين تصميم ، محافظه كاري موجب بهبود گزارشگري مالي مي شود و هيئت هاي تدوين كننده استاندارد هاي حسابداري بايد محافظه كاري را به رسميت بشناسند. به باور آنها مسئوليت محدود مدير، اين انگيزه را در مديران بوجود مي آورد تا آنها د ر برآوردهاي ارقام حسابداري، بطور جانبدارانه اي عمل كنند و بي طرفي را رعايت نكنند. اين در حالي است كه محافظه كاري مي تواند رفتار جانبدارانه مدير و در نتيجه پرداخت اضافي به مديران و ساير گروهها را محدود نمايد و اين محدوديت با اهداف استانداردگذاري مطابقت دارد.

به عقيده طرفداران محافظه كاري ، اغماض از مزيت محافظه كاري به منظور دستيابي به سود مورد نظر، مشكلاتي را كه محافظه كاري دنبال حل آن است را بيشتر مي نمايد . همچنين محافظه كاري باعث مي شود تا مديران كه از اطلاعات داخل واحد تجاري آگاه هستند، نسبت به ساير گروههاي طرف قرارداد با شركت كه اطلاعات كمتري نسبت به مديران دارند، مزيت و برتري خاصي نداشته باشند . اگر مراجع تدوين كننده استانداردهاي حسابداري بر تهيه اطلاعات محافظه كارانه و قابل تائيد ي تاكيد كنند كه قابل استفاده براي گروههاي مذكور باشد ، آنگاه اين موضوع مي تواند موجب بهبود بيشترگزارشگري مالي شود.

در تئوري كارگزاري يك گروه ، فرد يا گروهي را به عنوان مباشر يا نماينده خود انتخاب و اختيار تصميم گيري درباره امور و منابع را به او واگذارمي نمايند. در اين تئوري فرض مي شود كه اعتباردهنده به مدير (كارگزار) اجازه استفاده از من ابع را داده است . منابعي او به صورت اعتبار و وام در اختيار واحد تجاري قرار داده است. به عبارت ديگر ، مدير اختيار تصميم گيري بر منابعي كه متعلق به او نيست را دارد و اين احتمال وجود دارد كه مدير در راستاي منافع اعتبار دهنده عمل نكند و د ر راستاي منافع شخصي خود عمل نمايد. اين موضوع در تئوري كارگزاري پيش بيني شده است. تئوري كارگزاري پيشنهاد مي كند كه اعتبار دهندگان مي توانند مشكلات ناشي از رفتارهاي فرصت طلبانه مديران را از طريق تنظيم قرارداد هاي مبتني بر ارقام حسابداري كاهش دهند. اما استفاده از ارقام حسابداري در قراردادهاي بدهي، مديران را به گزارش ارقام بالا و سوگيرانه تحريك و ممكن است ريسك نكول بدهي را افزايش و پرداخت هاي مورد انتظار به اعتبار دهندگان را كاهش دهد. بنابراين اعتبار دهندگان، براي جلوگيري از چنين وضعيتي و خنثي كردن سوگيري ها ي جانبدارانه مديران، خواهان حسابداري محافظه كارانه هستند (احمد ۲۰۰۲، کوانگ ۲۰۰۷).

نتیجه گیری

در ادبیات حسابداری رابطه منفی بین محافطه کاری و هزینه سرمایه مستند شده است. از آنجایی که محافظه کاری باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می شود ، منافع مورد انتظار و فرصت طلبی سرمایه گذاران آگاه از داخل شرکت را کاهش می دهد . در نتیجه باعث کاهش ریسک اطلاعاتی برای سرمایه گذاران غیر مطلع می گردد. بنابراین، انتظار می رود محافظه کاری به عنوان یکی از ویژگیهای سود مورد توجه سرمایه گذاران باشد که باعث افزایش کیفیت اطلاعات حسابداری شده و پیش بینی می شود یک رابطه منفی بین محافظه کاری و هزینه سرمایه وجود داشته باشد. در این تحقیق رابطه بین محافظه کاری و هزینه سرمایه بر اساس معیار عدم تقارن زمانی سود و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که شرکت هایی که محافظه کاری بیشتری را اعمال می کنند، هزینه سرمایه کمتری را تجربه نمایند.

محافظه كاری (احتیاط) یکی از خصوصیات کیفی مرتبط با محتوای اطلاعات مالی است. در «مفاهیم نظری گزارشگری مالی» پیوست استانداردهای حسابداری ایران محافظهك‌اری یا همان احتیاط این گونه تعریف شده است: «احتیاط عبارت است از كاربرد درج های از مراقبت كه در اعمال قضاوت برای انجام برآورد در شرایط ابهام مورد نیاز است به گونه ای كه درآمدها یا دارایی ها بیش تر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها كم تر از واقع ارائه نشود». محافظه كاری واكنشی است محتاطانه نسبت به ابهام، اگر ابهام وجود نداشته باشد، نیازی به محافظه كاری نیست؛ و هرچه ابهام و ریسك بیش تری وجود داشته باشد، نیاز بیش تری به محافظه كاری وجود دارد. برای بهبود كیفیت گزارشگری مالی، بازشناختن اهمیت تاییدپذیری و نقش تاییدپذیری نامتقارن) محافظه كاری (در رفع برخی مشکلات، از جمله مشکل نمایندگی، امری مهم است. محافظه كاری احتمال بیش نمایی سود و پرداخت سود سهام تصفیه را کاهش می دهد. محافظه کاری نشانه های به موقعی برای بررسی وجود پروژه های دارای خالص ارزش فعلی منفی) در صورت وجود (و انجام اقدامات لازم فراهم میکند. محافظه كاری، هزینه های دعاوی حقوقی ناشی از بیش نمایی سود و خالص داراییها را کاهش خواهد داد. افزون بر این، محافظه كاری با کم نمایی خالص داراییها و سود، موجب کاهش ارزش فعلی مالیات می شود.

محافظه كاري حسابداري با بدهي رابطه اي مستقيم دارد. در ايران بدهي با افزايش محافظه كاري ، افزايش مي يابد . اين موضوع از نظر تئوري پذيرفته شده و مشابه نتايج تحقيقات خارجي مي باشد. بدهي با افزايش بازده داراييها كاهش مي يابد ، اين مورد نيز مشابه نتايج تحقيقات خارجي است. با افزايش درصد مالكيت دولت در سرمايه شركتها ، بدهي نيز افزايش مي يابد . اين عامل نسبت به ساير عوامل بيشترين اثر را بر بدهي دارد. لذا مي توان پيشنهاد نمود كه خصوصي سازي صنايع شايد بتواند نسبت بدهي را در شركتهاي ايراني بهبود ببخشد. همچنين بعد از درصد مالكيت دولت ، نسبت گردش دارايي ها بيشترين رابطه را با بدهي دارد . اين موضوع بيانگر آن است كه شركتهاي ايراني بيشتر از طريق استقراض ، چرخه عمليات خود را تامين مالي مي كنند و اين خود موجب افزايش بدهي مي شود. همچنين فقدان اعطاي منابع مالي كافي از سوي اعتبار دهندگان ، مي تواند موجب توقف چرخه عملياتي و كاهش فروش شركتها شود.

فهرست مطالب

چکیده

فصل اول : معرفی پژوهش

مقدمه

بیان مسأله

ضرورت پژوهش

روش تحقیق

فصل دوم : ادبیات تحقیق

تاریخچه محافظه کاری

پیشینه پژوهش

چارچوب نظری

فصل سوم: معیارهای محافظه کاری

تعریف محافظه كاری و مفهوم آن

رابطه محافظه کاری و هزینه سرمایه

پیامد های محافظه کاری

محافظه كاری مشروط و نامشروط

هزینه سرمایه

بیش اطمینانی مدیریت

اثر بیش اطمینانی بر محافظه کاری حسابداری

نظارت خارجی، محافظه کاری و بیش اطمینانی

فصل چهارم : نتیجه گیری و پیشنهادات

نتیجه گیری

پیشنهادات

پیشنهاد برای تحقیقات آتی

منابع

منابع فارسی

منابع انگلیسی